پس از حادثه‌ی بحث برانگیز سقوط هلیکوپتر ابراهیم رئیسی و وزیر امور خارجه‌ی آن، هم اینک به اصطلاح انتخابات زودرس دیگری در نظام دیکتاتوری جمهوری اسلامی در راه است. جدا از جنبه‌های مشکوک مرگ قصاب تهران و عضوی از جلادان هیئت مرگ که نشانگر و بیانگر میزان ناکارآمدی و فرسودگی نظام حاکم بر ایران است، رژیم در نمایشی دیگر به دنبال آن است تا تنور انتخابات مضحک خود را گرم نگه دارد، بی‌آگاه از آنکه حنای انتخابات صوری، مدت‌هاست که برای مردم کردستان و سراسر ایران رنگ باخته است.
نخست آنکه معنای انتخابات که اساسا بایستی در بستری آزاد، بر اساس معیارهای دموکراتیک و بر مبنای برگزیدن و برگزیده شدن باشد، در رژیم جمهوری اسلامی از محتوا تهی شده و استحاله یافته است، چنانچه صرفا به ابزاری در دست حاکمیتی تبدیل شده که ادعای مشروعیت آسمانی دارد. افزون بر آن، تقریبا تمامی روسای جمهور پیشین که نزدیک به یک دهه زمام امور اجرایی کشور را در دست داشته‌اند، اکنون یا کشته شده یا در انزوا و حبس بوده یا رد صلاحیت شده‌اند. برخی از آن‌ها در ادوار پیشین انتخابات فرمایشی، با تبلیغات گسترده و وعده‌هایی به سر کار آمدند، درحالی‌که با معیارهای کنونی، لیاقت تصدی چنین مقامی را ندارند. این رویه گویای آن است که نه در آن‌زمان صلاحیت داشته‌اند و نه اکنون توانایی برطرف ساختن معضلات و مشکلاتی بنیادین و انباشت‌شده را دارند.
در مضحکه‌ی پیشرو، رژیم سعی دارد با تائید صلاحیت، نسخه‌ای درجه سوم از جریان ورشکسته و بی‌جان اصلاحات، و سواستفاده از مسائل اتنیکی، به انتخابات فرمایشی خود وجهه‌ای رقابتی ببخشد. این در حالی‌ست که از ماه‌ها قبل با جوسازی‌ها و به اصطلاح افشای فایل‌های صوتی، سعی شده بود جریان مرده‌ی اصلاحات احیا شود. انگار حاکمان تهران هنوز پژواک فریاد «اصلاح‌طلب، اصول‌گرا، دیگه تمومه ماجرا» که سال‌هاست در کف خیابان طنین‌انداز است را خوب نشنیده‌اند. در بوق و کُرنا کردند که رئیس جمهور ولایی و مستضعفین- بخوانید رئیسی،- آمد اما مردم، برآیند تاثیرگذاری و کارآمدی این جنایتکار را هم دیدند و زیستند. بی‌شک گزینه‌ی تعیین‌شده‌ی بعدی نیز همان راه و روش پیشینیان خود را طی خواهد کرد.
از نگاه ما، تمامی بحران‌ها و معضلات مردم و حاکمیت پابرجا مانده و به مراتب روی بر وخامت دارد. سیاهه‌ی مشکلات بی‌پایان کنونی، ساختاری و بنیادین و ناشی از شیوه‌ی حکمرانی مبتنی بر ایدئولوژی واپسگرا، تمامیت‌خواهی، فساد سیستماتیک، دشمن‌گرایی، فاشیسم مذهبی و دلایلی چنین است که با تعویض چهره‌های مطلوب رژیم، گشایش و راه‌حلی نمی‌یابد.
ما به عنوان حزب کومه‌له کردستان ایران از تمامی مردم کردستان و ایران می‌خواهیم و انتظار داریم که به مانند ادوار پیشین، در نمایشنامه‌ی پیشرو شرکت نکرده و این به اصطلاح انتخابات را به طور جدی و فعال، بایکوت و تحریم کنند. اکنون که در سال‌های اخیر و با پویش‌های جمعی و همگانی، ته‌مانده‌ی مشروعیت رژیم را به خوبی و هدفمند نشانه رفته‌ایم، جا دارد با ادامه‌ی این روند یاد و نام شهدایمان، و بهایی را که در مسیرآزادی و تحقق خواسته‌هایمان پرداخته‌ایم، زنده و ارزشمند نگاه داریم. بدون‌شک مردم کردستان و ایران شایستگی و فهم آن را دارند که مبارزات چندین ساله‌ی خود را قربانی شرکت در مضحکه‌ای به نام انتخابات فرمایشی در رژیم جمهوری اسلامی نکنند، و با جدیت هرچه بیشتر، خواسته‌ها و مطالبات برحق و اساسی خود را تا گذار کامل از رژیم جمهوری اسلامی دنبال کنند.
حزب کومه‌له کردستان ایران
دبیرخانه کمیته مرکزی
۲٩ خرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
۱٨ ژوئن ۲۰۲۴ میلادی
